بهش می گم: شغلت چیه؟؟
می گه: می شینم لایک های عکس های دختر ها رو میشمرم... آمارشونو به دوست پسراشون می دم
۱۳۹۰ آبان ۱۶, دوشنبه
004- شغل های مجازی
بهش می گم: شغلت چیه؟؟
می گه: می شینم لایک های عکس های دختر ها رو میشمرم... آمارشونو به دوست پسراشون می دم
دیوار.... مروری بر بهترین آهنگ های داریوش
یه دیواره، یه دیواره
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست
اینورش هیچی نداره
یه طرف همه سیاه و
یه طرف همه سفیدیم (یه طرف همه سیاه و یه طرف همه سفیدن....رو به روی هم یه عمره ما رو دارن بازی می دن )
این طرف ریشه نداریم
اون طرف ریشه بریدیم
اگه از دیوار خونه (خونه این خونه ویرون... واسه من هزارتا خاطره داره)
چشممون جدا نمی‌شد
یه درخت پیر انجیر
همه چیز ما نمی‌شد
بسکه زندگی نکردیم
وحشت از مردن نداریم
ساعتو جلو کشیدن
وقت غم خوردن نداریم
برای اون یه وجب خاک
همه دنیامونو دادیم
ما برای بوی گندم (بوی گندم مال من هرچی که دارم مال تو)
خیلی چیزامونو دادیم
هیشکی یادمون نداده
خنده هامونو ببینیم
این فقط درد وطن نیست
ما تو غربتم همینیم
اینور و اونور دیوار
درد ما هنوز همونه
آی شقایق ما جماعت (شقایق اینجا من خیلی غریبم ....اخه اینجا کسی عاشق نمیشه)
دردمون از خودمونه
تو همه خاطره هامون
حق دشمن مرده باده
حتی راه دشمنی رو
هیشکی یادمون نداده
یه دیواره، یه دیواره
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست (میون این همه کوچه که به هم پیوسته...کوچه قدیمیه ما کوچه بن بسته)
اینورش هیچی نداره
از عذاب این قبیله
هممون خون از هم بریدیم (قبیله یعنی یه نفر ... هم خونی معنا نداره... هم بستگی خوابیه که تعبیر فردا نداره)
حسّ همخونی نداریم
چون قبیلمونو دیدیم
ما که تو زمزمه هامون
هی به داد هم رسیدیم (ای به داد من رسیده... توی لحظه های تردید...ای چراغ مهربونی ... تو شب های وحشت من)
یکی یادمون بیاره
کی به داد هم رسیدیم
تو هجوم این همه حرف
هر جوابی یه سقوطه
تو بگو هرچی که میخوای
من که سنگرم، سکوته (آخرین سنگر سکوته...خیلی حرف ها گفتنی نیست)
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست
اینورش هیچی نداره
یه طرف همه سیاه و
یه طرف همه سفیدیم (یه طرف همه سیاه و یه طرف همه سفیدن....رو به روی هم یه عمره ما رو دارن بازی می دن )
این طرف ریشه نداریم
اون طرف ریشه بریدیم
اگه از دیوار خونه (خونه این خونه ویرون... واسه من هزارتا خاطره داره)
چشممون جدا نمی‌شد
یه درخت پیر انجیر
همه چیز ما نمی‌شد
بسکه زندگی نکردیم
وحشت از مردن نداریم
ساعتو جلو کشیدن
وقت غم خوردن نداریم
برای اون یه وجب خاک
همه دنیامونو دادیم
ما برای بوی گندم (بوی گندم مال من هرچی که دارم مال تو)
خیلی چیزامونو دادیم
هیشکی یادمون نداده
خنده هامونو ببینیم
این فقط درد وطن نیست
ما تو غربتم همینیم
اینور و اونور دیوار
درد ما هنوز همونه
آی شقایق ما جماعت (شقایق اینجا من خیلی غریبم ....اخه اینجا کسی عاشق نمیشه)
دردمون از خودمونه
تو همه خاطره هامون
حق دشمن مرده باده
حتی راه دشمنی رو
هیشکی یادمون نداده
یه دیواره، یه دیواره
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست (میون این همه کوچه که به هم پیوسته...کوچه قدیمیه ما کوچه بن بسته)
اینورش هیچی نداره
از عذاب این قبیله
هممون خون از هم بریدیم (قبیله یعنی یه نفر ... هم خونی معنا نداره... هم بستگی خوابیه که تعبیر فردا نداره)
حسّ همخونی نداریم
چون قبیلمونو دیدیم
ما که تو زمزمه هامون
هی به داد هم رسیدیم (ای به داد من رسیده... توی لحظه های تردید...ای چراغ مهربونی ... تو شب های وحشت من)
یکی یادمون بیاره
کی به داد هم رسیدیم
تو هجوم این همه حرف
هر جوابی یه سقوطه
تو بگو هرچی که میخوای
من که سنگرم، سکوته (آخرین سنگر سکوته...خیلی حرف ها گفتنی نیست)
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
پست‌ها
