گویند چون داش ممد پای به دانشگاه نهاد تنها سر کلاس حاضر می شد و زودی فلنگ را می بست و می رفت تا آنکه روز امتحان فرا می رسید چون اوضاع وخیم می‌گشت دو ربع مانده به امتحان معتمدی را یافته و در جریان خلاصه دروس قرار می گرفت و نمره ای مناسب دشت می نمود و همه را متعجب می کرد!!! همه در راز داش ممد مانده بودن که چگونه است که این چنین می شود؟؟ و کس ندانست که داش ممد از کجا می اورد؟؟؟ تا انکه رازش بر همگان مشخص گشت!!
گویند چون ممد در کلاس آشنایی با کیمیایی گری حاضر گشت، از این رو به آن رو شد، هر که خود را معرفی می نمود ممد از سخنانش خلاصه ای بر می داشت و جزوه ای تدوین نمود از احوالات دوستان و چون نوبت به خودش رسید کت و شلواری پوشید و به ارائه خودش مشغول گشت و چون مورد تفقد پریوش نامی قرار گرفت راه گرفتن نمره را که همانا پاچه خواری و کت و شلوار پوشیدن باشد فرا گرفت.
اما اوج کار ممد از ان روز بود که بر سر کلاس وهاب زاده مورد تمسخر استاد قرار گرفت که چرا بر تکه پاره کاغذی کوییز داده است؟ اینجا بود که ممد از شگرد کت و شلوار استفاده نمود و به یکباره در دل استاد جای باز کرد، و به دلیل شباهتش با دوست پسر سابق استاد فوق الذکر مورد توجه استاد قرار گرفت!!!! تا بدان جا که مقاله ای مشترک با ایشان نبشت!!!
چون داش ممد (حفظ الله منطقه) از تحصیل دروس و پاچه خواری استاد خلاصی یافت به سمت جنوب روانه شد تا به مداوای خود بپردازد به همین دلیل در خط کنترل کیفیت پنبه ریز مشغول به کار گشت که مدارکشم موجوده!!!
اما از انجا که افتاب در انجا بسیار بتابد ممد به سرش زد و شروع به نوشتن نمود، و این نغمه سر داد که :
در غم ما روزها بيگاه شد
روزها با سوزها همراه شد
روزها گر رفت گو رو باك نيست
تو بمان اي آنكه چون تو باك نيست
پست‌ها
